Παραλία Τρυπητή (Αστερούσια)

Η Τρυπητή βρίσκεται 73km νότια του Ηρακλείου και 12km ανατολικά του Λέντα, σε μια μικρή κοιλάδα που σχηματίζεται στην έξοδο του φαραγγιού της Τρυπητής (μην το μπερδεύετε με το ομώνυμο φαράγγι των Χανίων). Το όνομα της το παίρνει .......

από την εκκλησία της Παναγίας της Τρυπητής, η οποία είναι χτισμένη μέσα σε μια σπηλιά στη βάση των τοιχών του φαραγγιού.

Για να έρθετε ως εδώ, υπάρχουν δύο εναλλακτικές διαδρομές, και οι δύο σε μακρύ χωματόδρομο. Η πρώτη διαδρομή γίνεται μέσω ενός δύσβατου χωματόδρομου μήκους 6km που ξεκινάει από το λιμάνι του Λέντα και κατευθύνεται ανατολικά, προς Κρότο. Στο 2^ο χιλιόμετρο του χωματόδρομου θα συναντήσετε μια διασταύρωση, όπου θα πρέπει να συνεχίσετε δεξιά. Ο δρόμος διασχίζει το ακρωτήριο του Τράφουλα και θα φτάσετε στη Τρυπητή μετά από πολύ σκόνισμα, τράνταγμα αλλά και γεμάτοι με τις εικόνες του αυθεντικού άγριου κρητικού τοπίου.

Η δεύτερη εναλλακτική είναι να οδηγήσετε 9km από το χωριό Βασιλική της Μεσαράς, στην οποία πάτε μέσω του χωριού Άγιοι Δέκα. Ο χωματόδρομος διασχίζει τα άγρια Αστερούσια Όρη και περνάει μέσα από το φαράγγι της Τρυπητής και το ελαιόδασος του Αγίου Σάββα, με τους υπέροχους καρστικούς σχηματισμούς. Μάλιστα, σε ένα σημείο κοντά στην παραλία, το φαράγγι γίνεται πολύ στενό και χωράει το πολύ ένα αυτοκίνητο. Αυτό το σημείο, με τα ψηλά τοιχώματα που κοντεύουν να «φιληθούν» πολλά μέτρα πάνω από τα κεφάλια σας, είναι πραγματικά εκπληκτικό και αξίζει να το επισκεφτείτε, ακόμη κι αν έρθετε από τον άλλο δρόμο. Μάλιστα αυτό το σημείο λέγεται Στενό Φαράγγι, ενώ οι περισσότεροι λανθασμένα ονομάζουν Στενό Φαράγγι του Φαράγγι που οδηγεί στην παραλία του Τράφουλα (που ονομάζεται κανονικά Φαράγγι του Πηδημάτου)

Στο λόφο Παπούρι που βρίσκεται βορειοανατολικά της παραλίας, κοντά στην ταβέρνα του Μαθιού, έχουν βρεθεί ερείπια ενός πρωτομινωϊκού οικισμού, τον οποίο μπορείτε να επισκεφτείτε. Πιστεύεται ότι εκεί ζούσαν νάνοι, καθώς τα παράθυρα και οι πόρτες ήταν μικροσκοπικά. Από εκεί, η θέα στο απέραντο Λυβικό είναι πανοραμική.

Από όποιο δρόμο και να έρθετε, το σίγουρο είναι ότι τοπίο θα σας μαγέψει. Επίσης, η αντίθεση του ήρεμου τοπίου της παραλίας με το τριγύρω άγριο ορεινό τοπίο είναι μοναδική. Όταν φτάσετε στην παραλία θα αντικρύσετε μια μεγάλη ήρεμη ακρογιαλιά, με πεντακάθαρο ψιλό χαλικάκι και σκούρα πράσινα νερά. Στη παραλία υπάρχουν μερικά αλμυρίκια, αρκετά μέτρα από τη θάλασσα, στα οποία μπορείτε να στήσετε τη σκηνή σας. Επίσης, η παραλία προστατεύεται στα δυτικά από το μικρό ακρωτήριο Φύλακας, πάνω στο οποίο υπάρχουν πολλές σπηλιές.

Η Τρυπητή, όπως αναμένεται δεν είναι οργανωμένη, αλλά παρόλα αυτά εδώ υπάρχει μια μικρή ταβέρνα. Επίσης, ειδικά τον Αύγουστο μαζεύει αρκετό κόσμο, για μια τόσο απόμερη παραλία. Μοναδική παραφωνία αποτελούν οι αυθαίρετες κατασκευές χωρίς ρεύμα που νοικιάζονται ως δωμάτια, αλλά και τα πολλά τροχόσπιτα που έχουν εγκαταστήσει μόνιμα οι κάτοικοι των χωριών της περιοχής, αλλοιώνοντας το τοπίο.

Οι δυτικές παραλίες της Τρυπητής

Αν για κάποιον λόγο θεωρείτε ότι η παραλία της Τρυπητής δεν είναι αυτό που ψάχνετε, κυρίως λόγω του πρόχειρου καταυλισμού με τα τροχόσπιτα, δεν πρέπει να χαλάσετε την ζαχαρένια σας. Αντιθέτως, μπορείτε να ανακαλύψετε μικρές παραλίες της περιοχής, με χοντρή άμμο και πεντακάθαρα νερά.

Για να τις εντοπίσετε πρέπει να οδηγήσετε τον παραλιακό χωματόδρομο που οδηγεί στον Λέντα. Έπειτα μόλις από 500m από τη Τρυπητή, θα συναντήσετε τον πρώτο κολπίσκο με τα πρασινογάλανα νερά και τον ενδιαφέρον βυθό. Η παραλία είναι ιδανική για γυμνιστές, καθώς οι βράχοι προσφέρουν σκιά και προστασία από τα βλέμματα των περαστικών. Παρόλο που από την πρώτη ματιά φαίνεται ότι η πρόσβαση γίνεται με βάρκα, με λίγη προσπάθεια θα εντοπίσετε ένα μονοπάτι που οδηγεί στη παραλία.

Η δεύτερη απάτητη παραλία της Τρυπητής βρίσκεται περίπου 1km μετά και θα την καταλάβετε από τη χαρακτηριστική βραχώδη πλάκα μέσα στο νερό. Η παραλία της Βυζαρόπλακας, όπως λέγεται, σχηματίζεται στον μυχό ενός κόλπου στο πλάι της χερσονήσου του Τράφουλα. Τα χρώματα της θάλασσας εδώ είναι φανταστικά και είναι ιδανική για μάσκα. Η παραλία προστατεύεται από τους αγέρηδες λόγω της χερσονήσου και έτσι δεν έχει κύμα, παρά ελάχιστες φορές το χρόνο.