Μαύρο κουτί στα αυτοκίνητα

Όταν οι ερευνητές προσπαθούν να ανακαλύψουν τι προκάλεσε τη συντριβή ενός αεροσκάφους, το πρώτο πράγμα που ψάχνουν να βρουν είναι ο καταγραφέας των δεδομένων της πτήσης, γνωστός και ως μαύρο κουτί. Η συσκευή αυτή, συνήθως βαμμένη σε πορτοκαλί χρώμα........
, καταγράφει το πώς πετούσε το αεροσκάφος και τα 30 τελευταία λεπτά της συνομιλίας στο πιλοτήριο.

Οι πληροφορίες που προέρχονται από αυτή τη συσκευή βοηθούν τους ερευνητές να προσδιορίσουν τα αίτια των αεροπορικών ατυχημάτων και τη βελτίωση της ασφάλειας της πολιτικής αεροπορίας. Παρόμοια συστήματα καταγραφής τοποθετούνται σε ορισμένα τρένα, πλοία και φορτηγά. Τώρα, ένα νομοσχέδιο του Κογκρέσου των ΗΠΑ επιδιώκει να καταστήσει υποχρεωτική την τοποθέτηση καταγραφέων δεδομένων σε όλα τα αυτοκίνητα μέχρι το 2015.
Η ιδέα είναι ότι τα δεδομένα που συλλέγονται από αυτές τις συσκευές θα δώσουν στους ερευνητές και στους εργαζόμενους στον τομέα της οδικής ασφάλειας, καλύτερη κατανόηση των συνθηκών υπό τις οποίες έγινε το οποιοδήποτε ατύχημα. Επίσης θα βοηθήσει την αστυνομία και τις ασφαλιστικές εταιρείες στην απόδοση ευθυνών. Αυτό όμως που πολλοί οδηγοί δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν, είναι ότι τα περισσότερα αυτοκίνητα καταγράφουν ήδη δεδομένα και εάν εμπλακούν σε τροχαίο, αυτές οι πληροφορίες μπορούν να διαβαστούν από οποιονδήποτε έχει τον κατάλληλο εξοπλισμό.
Οι συσκευές αυτές ονομάζονται EDR (Event Data Recorder) και καταγράφουν δεδομένα από αισθητήρες που βρίσκονται στους αερόσακους και σε άλλα υποσυστήματα του αυτοκινήτου. Καθώς τα σύγχρονα αυτοκίνητα έχουν περισσότερα ηλεκτρονικά μέρη, η ποσότητα των δεδομένων εγγραφής έχει αυξηθεί. Τα δεδομένα μπορούν να περιλαμβάνουν την πρόσθια και πλευρική επιτάχυνση και επιβράδυνση, την ταχύτητα του οχήματος, την ταχύτητα του κινητήρα και τη στροφή του τιμονιού. Επίσης μπορούν να δείξουν εάν το πεντάλ του γκαζιού ήταν πιεσμένο, εάν τα φρένα είχαν εφαρμοστεί και εάν οι ζώνες ασφαλείας είχαν φορεθεί.
Τα στοιχεία που παρακολουθούνται από το EDR αποθηκεύονται μόνο εφόσον ενεργοποιηθούν οι αερόσακοι. Μερικές όμως υλοποιήσεις τέτοιων συστημάτων, μπορούν να καταγράφουν γεγονότα όπως το απότομο φρενάρισμα ή το απότομο στρίψιμο του τιμονιού, καθώς το σύστημα τα αντιλαμβάνεται ως χαρακτηριστικά επικείμενης πρόσκρουσης.
Ένα πράγμα που η αμερικανική νομοθεσία θα προσπαθήσει να ξεκαθαρίσει είναι σε ποιόν ανήκουν τα δεδομένα από το EDR. Μια εκδοχή του νομοσχεδίου, που έχει ήδη περάσει από τη Γερουσία, δηλώνει ότι δεν ανήκουν στις αυτοκινητοβιομηχανίες, αλλά στον ιδιοκτήτη του αυτοκινήτου, ή στην περίπτωση ενός μισθωμένου οχήματος, στον μισθωτή. Αυτό σημαίνει ότι η κυριότητα των στοιχείων (μαζί με το αυτοκίνητο) θα μπορούσε να περάσει σε μια ασφαλιστική εταιρεία σε περίπτωση ενός αυτοκινήτου που ξενοικιάζεται. Το νομοσχέδιο, πάντως, ξεκαθαρίζει ότι τα δεδομένα μπορούν να ανακτηθούν από άλλο πρόσωπο, όπως έναν αστυνομικό, με την άδεια του ιδιοκτήτη ή με δικαστική εντολή.
Οι υποστηρικτές της προστασίας δεδομένων θα πρέπει να παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις. Το Κογκρέσο πρέπει να εξετάσει τις επιπτώσεις της τόσο στην οδική ασφάλεια όσο και στην ιδιωτική ζωή. Αν σώζονται ζωές και δεν παραβιάζεται η ιδιωτικότητα, τότε οι καταγραφείς δεδομένων στα αυτοκίνητα ήρθαν για να μείνουν.